Is Kevin De Broyer (38) medio 2021 nog voetballer? De betrokkene weet het zelf niet goed. Met een grote zin voor relativering probeert hij opnieuw fit te geraken, maar de weg wordt lang en wellicht hard. Rugproblemen, leeftijd, overgewicht en mentale beslommeringen spelen allemaal een rol.
Kevin De Broyer speelde vorig seizoen (voorlopig?) zijn laatste wedstrijd met Huizingen tegen Negenmanneke. “Je zou kunnen zeggen dat de cirkel nu rond is. Mijn eerste match speelde ik in Ruisbroek, mijn laatste ook. Toch hoop ik nog weer op het veld te staan, al besef ik dat dit geen zekerheid is. Corona was geen bondgenoot. Matchen waren er niet. Bovendien sukkelde ik met de rug. Vier maanden lang kon ik zelfs niet gaan werken. Het gevolg was dat de kilo’s er snel bijkwamen. Hoeveel? Twintig. Wat verwacht je als zo lang in de zetel zit? Ik kom al een kilo bij als ik naar frieten kijk.” (lacht)
Leeftijd
Op zijn achtendertigste beseft Kevin De Broyer dat de jaren tellen. “Voetballers zijn op hun vijfendertigste pensioengerechtigd. Ik heb al enkele jaren extra gekregen. Toch wil ik niet stoppen door corona. Ik werk in de fitness aan een comeback, maar weet niet of dit zal lukken. Na vier minuten op de loopband voel ik de rug. Lopen is natuurlijk belastend. Ik heb met de trainer in Huizingen gesproken. Ze weten dat ik een extra speler kan zijn. Raak ik fit, dan is dat prima. In het andere geval is dat ook zo. Hopelijk kan ik dan ergens bij een technische staf terechtkomen.”
Mentaal aspect
Zes jaar geleden kreeg Kevin De Broyer een hersenbloeding. Die luidde het afscheid aan het nationale voetbal in. “Heb ik die hersenbloeding verteerd? Ja en neen. Ik heb er weinig aan overgehouden. Soms word ik nog eens draaierig, maar dat went na zes jaar. Ik kan slecht tegen warmte en mijn geheugen op korte termijn is soms een zeef. De mentale weg is even lastig als de fysieke. Ik heb nog nooit zo veel post-its geschreven als de voorbije jaren. Regelmatig stuur ik ook een berichtje naar mezelf, opdat ik zaken niet zou vergeten. Het zijn dingen die je leven meebepalen, maar dat neemt niet weg dat ik me weer goed voel. Op die twintig kilo na natuurlijk.”
Bron: hln.be
